Anna Hazare

Who is Anna Hazare?

A soldier, lone survivor in his unit in 1965 Indo-Pak war, Anna dedicated his life to the well-being of society. A bachelor, an ascetic, he has no possessions, no bank balance and lives in a temple. He is a living Mahatma Gandhi!

In Maharashtra, Anna has single handedly transformed barren and dry regions into green and food surplus areas. He has fasted unto death on several earlier occasions. He forced the Maharashtra government to dismiss the corrupt - 6 ministers and 400 officers. Due to his fast, the govt enacted the Maharashtra RTI Act. In 2006, when government of India tried to amend the Central RTI Act, he again went on an indefinite fast and forced the Indian government not to amend RTI Act.

Salient features of Jan Lokpal Bill

Drafted by Justice Santosh Hegde, Prashant Bhushan and Arvind Kejriwal, this Bill has been refined on the basis of feedback received from public on website and after series of public consultations. It has also been vetted by and is supported by Shanti Bhushan, J M Lyngdoh, Kiran Bedi, Anna Hazare etc. It was sent to the PM and all CMs on 1st December. However, there is no response.

1. An institution called LOKPAL at the centre and LOKAYUKTA in each state will be set up

2. Like Supreme Court and Election Commission, they will be completely independent of the governments. No minister or bureaucrat will be able to influence their investigations.

3. Cases against corrupt people will not linger on for years anymore: Investigations in any case will have to be completed in one year. Trial should be completed in next one year so that the corrupt politician, officer or judge is sent to jail within two years.

4. The loss that a corrupt person caused to the government will be recovered at the time of conviction.

5. How will it help a common citizen: If any work of any citizen is not done in prescribed time in any government office, Lokpal will impose financial penalty on guilty officers, which will be given as compensation to the complainant.

6. So, you could approach Lokpal if your ration card or passport or voter card is not being made or if police is not registering your case or any other work is not being done in prescribed time. Lokpal will have to get it done in a month’s time. You could also report any case of corruption to Lokpal like ration being siphoned off, poor quality roads been constructed or panchayat funds being siphoned off. Lokpal will have to complete its investigations in a year, trial will be over in next one year and the guilty will go to jail within two years.

7. But won’t the government appoint corrupt and weak people as Lokpal members? That won’t be possible because its members will be selected by judges, citizens and constitutional authorities and not by politicians, through a completely transparent and participatory process.

8. What if some officer in Lokpal becomes corrupt? The entire functioning of Lokpal/ Lokayukta will be completely transparent. Any complaint against any officer of Lokpal shall be investigated and the officer dismissed within two months.

9. What will happen to existing anti-corruption agencies? CVC, departmental vigilance and anti-corruption branch of CBI will be merged into Lokpal. Lokpal will have complete powers and machinery to independently investigate and prosecute any officer, judge or politician.

Download the complete draft of Jan Lokpal Bill (English)

This is a defining moment for India that can give our children a better future! Let us unite and stand by him! Thousands will be there to support him. Proud to say I am also one of the person among the thousand. I support Anna Hazare.

JAN LOKPAL BILL will act as deterrent and instill fear against corruption

Courtesy: www.indiaagainstcorruption.org

செருப்படி

கடந்த மாதத்தின் இறுதியில் தினமணி நாளிதளில் வெளிவந்த தலையங்கம், நாம் ஒரு தன்மானமற்ற சுயமரியாதை இல்லாத நாட்டின் பேடித்தனமான பிரஜைகள் என்பதை நெற்றிபொட்டில் அடிப்பதாய் குறிப்பிட்டு இருந்தது. அது பின்வருமாறு...

எந்தவொரு நாடும் உலக அரங்கில் மதிக்கப்படுவது அதன் ராணுவ பலத்தாலோ, பொருளாதார பலத்தாலோ, மக்கள்தொகை அல்லது நிலப்பரப்பின் அடிப்படையிலோ மட்டுமல்ல. அந்த நாடு தனது குடிமக்களை எந்த அளவுக்குப் பாதுகாக்கிறது, அவர்களது உரிமைகளை மதிக்கிறது என்பதைப் பொறுத்துத்தான் ஒரு நாடும் அதன் தலைமையும் மதிக்கப்படுகிறது, மரியாதை பெறுகிறது. சமீபகாலமாக நிகழும் சில சம்பவங்கள் இந்தியாவை ஏனைய உலக நாடுகளுடன் ஒப்பிட்டுப் பார்க்கத் தூண்டுகிறது.

கடந்த ஆண்டு செப்டம்பர் மாதம் ஒரு சீன சரக்குப் படகு ஜப்பானியக் கடலோரக் காவல்படையின் ரோந்துப் படகின்மீது மோதிவிட்டது. ஜப்பானியக் கடலோரக் காவல்படை அதிகாரிகள் அந்தச் சீனப் படகின் கேப்டனைக் கைது செய்துவிட்டனர்.சீனா கொதித்தெழுந்துவிட்டது. இது நமது நாட்டின் தன்மானத்துக்கே இழுக்கு என்று கருதி, அதை ஒரு தேசியப் பிரச்னையாக்கிவிட்டது. எல்லா விதத்திலும் ஜப்பானுக்கு நெருக்கடி கொடுக்கத் தொடங்கியது சீனா.முதலில், அனைத்து மட்டங்களிலுமான ஜப்பானியத் தொடர்புகளை நிறுத்தி வைத்தது. நிலக்கரி மற்றும் எரிவாயு கண்டுபிடிப்புக்கான கூட்டுமுயற்சிக்குழுக் கூட்டத்தில் கலந்துகொள்ளவில்லை. ஜப்பானிய எலெக்ட்ரானிக் தொழிலுக்குத் தேவைப்படும் முக்கியமான சில தாதுப்பொருள்களின் ஏற்றுமதியை நிறுத்திவிட்டது.பயந்துபோய், நமக்கேன் வம்பு என்று ஜப்பான் அந்தப் படகின் கேப்டனை நிபந்தனையின்றி விடுவித்து, சீனாவுடன் சமாதானம் செய்துகொண்டது. ஏதோ ஒரு தனியார் படகின் கேப்டன் என்று பாராமல், ஒரு சீனக் குடிமகன் என்கிற கண்ணோட்டத்துடன்தான் பிரச்னையை அணுகியது அந்த அரசு.

ரெய்மண்ட் டேவிஸ் ஓர் அமெரிக்கப் பிரஜை. இவர் ஓர் அமெரிக்க ஒற்றர் என்றும் கூறப்படுகிறது. ஆனால், அதற்கான தெளிவான ஆதாரம் எதுவும் கிடையாது. பாகிஸ்தான் சென்றிருந்த இவரை இரண்டு பாகிஸ்தானியர்கள் பின்தொடர்ந்ததாகவும், அவர்கள் பாகிஸ்தானிய உளவு நிறுவனமான ஐ.எஸ்.ஐ.யைச் சேர்ந்தவர்கள் என்றும், வரம்புமீறி ரெய்மண்ட் டேவிஸ் துப்பறிந்துவிடக் கூடாது என்பதற்காக அவரை அந்த இருவரும் பின்தொடர்ந்தனர் என்றும் கூறப்படுகிறது. சிலர், அந்த இரண்டு பாகிஸ்தானியர்களும் சமூகவிரோதிகள் என்றும், ரெய்மண்ட் டேவிஸின் பர்சையும், கைப்பேசியையும் பறிப்பதற்குத்தான் பின்தொடர்ந்தார்கள் என்றும் கூறுகின்றனர்.ரெய்மண்ட் டேவிஸ் தன்னைப் பின்தொடர்ந்த அந்த இருவரையும் குருவியைச் சுட்டுத் தள்ளுவதுபோல சுட்டுக் கொன்றுவிட்டார். ரெய்மண்ட் டேவிஸ் கைது செய்யப்பட்டு, அவர்மீது கொலைக் குற்றமும் சாட்டப்பட்டிருக்கிறது. கொலைக் குற்றத்துக்கான எல்லா ஆதாரங்களும் பாகிஸ்தானிடம் இருக்கிறது. ஆனால், அமெரிக்கா தனது நாட்டுக் குடிமகன் ஒருவரை பாகிஸ்தான் கைது செய்திருப்பதை ஏற்றுக்கொள்கிறதா என்றால், இல்லை.

கடந்த சில வாரங்களாக அமெரிக்காவின் பல்வேறு விதமான அச்சுறுத்தல்களை எதிர்கொள்கிறது பாகிஸ்தான். உயர்மட்டப் பேச்சுவார்த்தைகள் அனைத்தும் நிறுத்தப்பட்டுவிட்டன. பாகிஸ்தானுக்கு அமெரிக்கா அளித்துவரும் நிதி உதவி முற்றிலுமாக முடக்கப்படும் என்று அச்சுறுத்தல்கள் கொடுக்கப்பட்டு விட்டன. ரெய்மண்ட் டேவிஸ் விஷயத்தில் பாகிஸ்தான் நடந்து கொள்வதைப் பொறுத்துத்தான் அமெரிக்க - பாகிஸ்தானிய உறவு இருக்கும் என்று அழுத்தம்திருத்தமாகப் பாகிஸ்தானிடம் தெளிவுபடுத்தி விட்டிருக்கிறது அமெரிக்க அரசு.தனது நாட்டு ஒற்றருக்காக, தனது நாட்டுக் குடிமகனுக்காக எதுவும் செய்யத் தயாராக இருக்கிறது அமெரிக்கா. இது அந்த நாட்டின் சுயமரியாதைப் பிரச்னை. அமெரிக்க உதவியால் மட்டுமே உயிர் வாழும் நாடாக இருந்தாலும், கொலையுண்ட தனது நாட்டுக் குடிமக்கள் இருவருக்காகப் போராடுகிறது பாகிஸ்தான். இது பாகிஸ்தானின் தன்மானப் பிரச்னை என்றும், வெளிநாட்டவர் ஒருவர் தங்களது நாட்டில், தங்கள் நாட்டுப் பிரஜைகளை சுட்டுக்கொல்வதைச் சகித்துக்கொள்ள முடியாது என்றும் கூறுகிறது பாகிஸ்தான்.முடிவில், அமெரிக்காவிடம் சரணாகதி அடையும் என்றாலும் முடிந்தவரை தனது நாட்டுப் பிரஜைகளுக்காகப் போராடுகிறது பாகிஸ்தான்.

இனி நமது இந்திய அரசின் அணுகுமுறை எப்படி இருக்கிறது என்று பார்ப்போம். ஆஸ்திரேலியாவில் இந்திய மாணவர்கள்மீது காரணமே இல்லாமல் நிறவெறித் தாக்குதல்கள் நடைபெற்றன, நடைபெறுகின்றன. இதுவரை நமது இந்திய மாணவர்களைத் தாக்கிய ஒருவரைக்கூட ஆஸ்திரேலிய நீதிமன்றம் தண்டித்ததாகத் தெரியவில்லை. இந்திய அரசும் அதைப்பற்றிக் கவலைப்பட்டதாகவும் தெரியவில்லை. இதுதான் ஓர் இந்தியக் குடிமகனுக்கு நம்மால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஜனநாயக அரசு தரும் மரியாதை!அமெரிக்காவில், வனவிலங்குகளின் புள்ளிவிவரக் கணக்கு எடுக்கக் கட்டிவிடப்படும் கழுத்துப் பட்டைகளைப்போல, பல லட்சம் ரூபாய் செலவழித்துப் படிக்கப்போன இந்திய மாணவர்களுக்கு "ரேடியோ டாக்' அணிவித்து மகிழ்கிறது அமெரிக்க அரசு. நமது அரசு அதற்கு உரத்த குரலில் எதிர்ப்புத் தெரிவிக்கக்கூடத் தயங்குகிறது. கேட்டால், அந்நிய முதலீடு பாதிக்கப்படும், அமெரிக்க உறவு சிதைந்துவிடும் என்று வியாக்கியானம் கூறுகிறார்கள். ஓர் இந்தியக் குடிமகனின் தன்மானத்தையும், சுயமரியாதையையும் விடவா, அந்நிய முதலீடு பெரியது? இதற்காகவா சுதந்திரம் பெற்றோம்?

பக்கத்தில் இருக்கும் "கண்ணீர்த் துளி' அளவிலான நாடு இலங்கை. இந்தியாவையே கேலிசெய்வதுபோல சர்வசாதாரணமாக நமது மீனவர்களை நடுக்கடலில் சுட்டுக் கொல்கிறது அந்நாட்டு ராணுவம். நாம் பேச்சுவார்த்தை நடத்தத் துடிக்கிறோமே தவிர, நமது தன்மான ரத்தம் துடிக்கவில்லை. இதுவே, ஒரு சீன அல்லது அமெரிக்க மீனவருக்கு இலங்கை ராணுவத்தால் அப்படி ஏற்பட்டிருக்குமேயானால், இப்போது இலங்கை என்கிற ஒரு தீவே இருந்திருக்காது.அதெல்லாம் போகட்டும். ஈழப் போராட்டத்தில் பாதிக்கப்பட்ட தமிழர்களின் புனர்வாழ்வுக்காக, இந்தியாவிலிருந்து நமது வரிப்பணத்திலிருந்து, நம்மால் அனுப்பப்பட்ட 500 டிராக்டர்கள், இலங்கை அரசால் தென்னைமர வளர்ச்சிக் கழகத்துக்கும், முந்திரி கார்ப்பரேஷனுக்கும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. 50,000 வீடுகள் கட்ட நமது வரிப்பணத்திலிருந்து இந்திய அரசு அளித்த நிதியுதவி வெறும் 1,000 பேருக்குத்தான் சென்றடைந்திருக்கிறது. இதை மேற்பார்வை இடவோ, கேள்வி கேட்கவோ நமது இந்திய அரசுக்குத் துணிவும் இல்லை, மனமும் இல்லை.

"அச்சமும் பேடிமையும் அடிமைச் சிறுமதியும்உச்சத்திற் கொண்டாரடீ-கிளியே ஊமைச் சனங்களடீ'.

Source & courtesy: Dinamani

Ant & Grasshopper

US VERSION

The Ant works hard in the withering heat all summer building its house and laying up supplies for the winter.
The Grasshopper thinks the Ant is a fool and laughs & dances & plays the summer away.
Come winter, the Ant is warm and well fed. The Grasshopper has no food or shelter so he dies out in the cold.

INDIAN VERSION:

The Ant works hard in the withering heat all summer building its house and laying up supplies for the winter.

The Grasshopper thinks the Ant's a fool and laughs & dances & plays the summer away.

Come winter, the shivering Grasshopper calls a press conference and demands to know why the Ant should be allowed to be warm and well fed, while others are cold and starving.

NDTV, BBC, CNN show up to provide pictures of the shivering Grasshopper next to a video of the Ant in his comfortable home with a table filled with food.

The World is stunned by the sharp contrast. How can this be that this poor Grasshopper is allowed to suffer so?

Arundhati Roy stages a demonstration in front of the Ant's house.

Medha Patkar goes on a hunger strike along with other Grasshoppers demanding that Grasshoppers be relocated to warmer climates during winter.

Amnesty International criticizes the Indian Government for not upholding the fundamental rights of the Grasshopper.

The Internet is flooded with online petitions seeking support to the Grasshopper.

The opposition stages a walkout in Parliament and demands an apology from Sonia Gandhi.

Left parties call for a "Bharat Bandh" in West Bengal and Kerala demanding a Judicial Enquiry.

CPM in West Bengal immediately passes a law preventing Ants from working hard in the heat so as to bring about equality of poverty among Ants and Grasshoppers.

Mamata Banerjee allocates one free coach to Grasshoppers on all Indian Railway Trains, aptly named as the 'Grasshopper Rath'.

Finally, the Judicial Committee drafts the 'Prevention of Terrorism Against Grasshoppers Act' [POTAGA], with effect from the beginning of the winter.

Arjun Singh makes 'Special Reservation' for Grasshoppers in Educational Institutions & in Government Services.

The Ant is fined for failing to comply with POTAGA and having nothing left to pay his retroactive taxes, it's home is confiscated by the Government and handed over to the Grasshopper in a ceremony covered by NDTV.

Arundhati Roy calls it "A Triumph of Justice."

Lalu-Mulayam call it "Socialistic Justice."

CPM calls it the "Revolutionary Resurgence of the Downtrodden."

The Grasshopper is invited to address the UN General Assembly.
.
.
.
.
.
.

Many years later...

The Ant has since migrated to the US and set up a multi-billion dollar company in Silicon Valley.

100s of Grasshoppers still die of starvation despite reservation somewhere in India.

As a result of loosing lot of hard working Ants and feeding the Grasshoppers, India is still a developing country!!!

Jai Hind!

Inspiration story of Brooklyn Bridge

I have received a mail from one of my friend about an inspiration story of Brooklyn Bridge. Start read the story below…

An engineer named John Roebling was inspired by an idea of building a magnificent suspension bridge connecting New York with the Long Island. He had put forward his idea to the bridge building experts throughout the world but no one was interested even to think about it further and asked John to forget about it. According to them, it was a very difficult task, something, which had never been attempted before and is not practical.

Roebling however was determined and would not think of ignoring his dream. He thought about it day and night and wanted to share it with someone who would believe in his idea. John’s son Washington was a naïve engineer then. He trusted his father’s vision and believed that the bridge could be built.

John and Washington, working together for the first time, developed concepts of how the bridge could be built. A big challenge lay before them, but they were ready to face it as they had excitement and inspiration deep in their heart. They hired their crew and the construction of their dream bridge began on January 3, 1870.

The project started well, but after a year, a tragic accident at the site took John Roebling’s life. Hence, Washington took over and was in charge of the bridge. However, after few months Washington too suffered a paralyzing injury, which left him with certain amount of brain damage. He was not able to walk or talk. With no one to supervise, the construction stopped.

Everyone around the world was negative about the future of the project and felt that it should be taken off as only the Roebling knew about the plans of construction of the bridge. These remarks hurt and shocked Washington, who lay still on the bed of his hospital. His desire and enthusiasm was still alive. He wanted to get up and continue his work, but his physical condition did not allow him to.

Washington could move only one finger and this gave him an idea. He called his wife Emily and tapped on her arm indicating her to call back the crew and the engineers. This worked well as Emily started understanding Washington’s indications by just the tapping of his finger. She conveyed his instructions to the engineers and soon the construction of the bridge was back at full swing.

For next 11 years, Washington gave instructions by tapping on Emily’s arm and she patiently decoded his messages and relayed them to the crew. The bridge was finally completed and opened with a big celebration in May 1883.

Today, the 5,989 feet Brooklyn Bridge stands over the East River as a tribute to the victory of John and Washington’s strong spirit, will power and determination. It is also a tribute to the engineers who had faith and trust in a man who was half paralyzed and was considered silly by half of the world. The bridge also reflects the love and affection of Emily towards her husband.

The story of Brooklyn Bridge portrays a very good example of having a vision, believing in it and then pursuing it with a never-say-die attitude. No matter what obstacles you face, if you have a dream then go ahead and fulfill it. Have strength of mind and be determined in life.

The names of John Roebling, washington Roebling and Emily Warren Roebling are inscribed on the bridge as its builders.

Triple Filter Test

Dr.A.P.J.Abdulkalam - Former president of india

Appreciation

One young academically excellent person went for an interview for a managerial position in a big company. He passed the first interview; but in that Company, the director did the last interview, made the last decision.

The director discovered from the CV, that the youth's academic result was excellent all the way, from the secondary school until the postgraduate research, never was there a year he did not score.

Director: Did you obtain any scholarship in school?

Youth : No.

D: Did your father pay your school fees?

Y: my father passed away when I was one year old and it was my mother who paid my school fees.

D: Where did your mother work?

Y: my mother worked as cloth cleaner.

D: Show me your hands? (The youth showed a pair of hands that was smooth and perfect to the director). Did you ever help your mother wash clothes before?

Y: Never, my mother always wanted me to study and read more books; furthermore, my mother could wash clothes faster than I could.

D: I have a request, when you go back today, go and help to clean your mother's hand, and then see me tomorrow morning.

The youth felt that the chance of landing the job was high and when he went back, he happily wanted to clean his mother's hands. His mother felt strange. With happiness mixed with fear, she showed her hands to the kid.

The youth cleaned his mother's hands slowly and his tears fell as he did that. It was the first time he noticed that his mother's hands were so wrinkled, and that there were so many bruises in her hands. Some bruises were so painful that she shuddered when his mother’s hands were cleaned with water.

This is the first time that the youth realized and experienced that it is this pair of hands that washed the clothes every day to earn him the school fees and that the bruises in the mother's hand were the price that the mother paid for his graduation and academic excellence and probably his future.

After finishing the cleaning of his mother's hands, the youth quietly washed all the remaining clothes for his mother.

That night, the mother and son talked for a very long time.

Next morning, the youth went to the director's office. The director noticed the tear in the youth's eye

D: Can you tell what you did and learnt yesterday in your house?
Y: I cleaned my mother's hands and also finished washing all the remaining clothes.

D: Please tell me what you felt?
Y: Number 1, I know what appreciation is now. Without my mother, I would not be successful today.
Number 2, now I know how to work together with my mother. Only now do I realize how difficult and tough it is to get something done.
Number 3, I know the importance and value of family relationship.

D: This is what I am asking; I want to recruit a person that can appreciate the help of others, a person who knows the suffering of others to get things done, and a person that would not put money as his only goal in life to be my manager. You are hired.

Later on, this young person worked very hard, and received the respect of his subordinates, every employee worked diligently and as a team and the company improved tremendously.

The Lessons from this anecdote:

A child, who has been protected and habitually given whatever he needs, develops "entitlement mentality" and always puts himself first. He is ignorant of his parents' efforts. When he starts work, he assumes every person must listen to him, and when he becomes a manager, he would never know the suffering of his employees and always blame others. These kinds of people, may/will achieve good results and may be successful for a while, but eventually would not feel a sense of achievement or satisfaction.

If we happen to be this kind of (protective) parent, this is the time to ask the question- whether we did/do love our kids or destroy them.

• You can let your kid live in a big house, eat a good meal, learn to play the piano, watch a big screen TV but when you are cutting grass, please let them experience it.
• After a meal, let them wash their plate and bowl together with their brothers and sisters.
• It is not because you do not have money to hire a maid, but it is because you want to love and show them the correct way.
• You want them to understand that no matter how rich their parent are, one day they will grow old, become weak and that their hair too will grow Grey.
• The most important thing is for your kid to learn how to appreciate experience and learn the effort and ability needed to work with others to get things done. They should also value, appreciate what the parents have done and love them for who they are!