வாழ்த்துக்கள்...

செஸ் விளையாட்டில் நான்காவது முறையாக உலக சாம்பியன் பட்டம் பெற்றிருக்கும் விஸ்வநாதன் ஆனந்த் அவர்களுக்கு வாழ்த்துக்கள்.

கடந்த மாதம் IPL கிரிக்கெட் போட்டி நடந்தது அனைவரும் அறிந்தது, இதை போட்டி என்று சொல்வதை விட திருவிழா என்று சொன்னால் சரியாக இருக்கும். பண பலம் கொண்ட மேல்தட்டு மக்கள் தங்களின் கருப்பு பணத்தை வெள்ளையாக மாற்ற இந்த கிரிக்கெட் விளையாட்டை ஒரு கருவியாக பயன்படுத்தி கொண்டார்கள். இந்த விளையாட்டிற்கு நாம் எவ்வளவு முக்கியத்துவம் கொடுத்திரிக்கிறோம், தொலைக்காட்சியில் எவ்வளவு விளம்பரம், குளிர்பானங்களில் விளம்பரம், செய்திதாள்கலிலும் விளம்பரம், இதையெல்லாம் பார்க்கும் போது வருங்கால தலைமுறைக்கு நமது தேசிய விளையாட்டு ஹாக்கி என்பது மாறி கிரிக்கெட் என்று ஆனாலும் ஆச்சரிய படுவதற்கில்லை.

இதில் match fixing வேறு, அதாவது வெற்றியை முன்கூட்டியே நிர்ணயம் செய்தல். இப்படி fixing செய்து ஆடி ICC ஆல் கண்டுபிடிக்கப்பட்டு தண்டிக்கப்பட்டவர்கள்! தான் இன்று நம் முன்னே மீடியாக்களில் தோன்றி நடக்க போகும் விளையாட்டை பற்றிய தங்களின் அனுமானத்தை சொல்கிறார்கள். நம்முடைய வரிபணத்தை கொடுத்து உன் திறமையை வளர்த்து நம் நாட்டிற்க்கு பெருமை சேர் என்று அனுப்பினால் இவர்கள் அங்கேயும் பணம் வாங்கிகொண்டு இத்துணை இந்தியர்களையும் ஒரு பொருட்டாக மதிக்காமல் சுயநலத்துடன் நடந்துகொண்டவர்களுக்கு நாம் என்ன தண்டனை கொடுத்திருக்க வேண்டும். ஆனால் நாம் என்ன செய்துகொண்டு இருக்கிறோம் என்றால், பாராளுமன்றத்துக்கு தெரிந்தெடுத்து அங்கே MP ஆஹா அமரவைத்திருகிறோம் மற்றும் மீடியாக்களில் வந்து விளையாட்டின் போக்கு எப்படி இருக்கும் என்று அவரிடமே வினவிக்கொண்டு அதை பார்த்து ரசித்துக்கொண்டிருகிறோம்.

இதை எல்லாம் தாண்டி ஒரு ஆண்டில் நம் நாட்டிற்காக கிரிக்கெட் விளையாடி நாமும் கிரிக்கெட் விளையாட்டில் அனைவருக்கும் நிகர் என்று நம் வீரர்கள் எத்துனை முறை சாதித்தார்கள் என்றால் சற்றே யோசிக்க தோன்றுகிறது. சரி அப்பிடியே விளையாடி ஒரு கோப்பை அல்லது பரிசுடன் தாயகம் திரும்பும் வீரர்களுக்கு இந்தியாவிலும் ஏன் தமிழகத்திலும் பட்டாசுகள் கொளுத்தி, உற்சாக வரவேற்புடன் இனிப்புகள் வழங்கிக் கொண்டாடப்படுகிறது.

ஆனால் செஸ் விளையாட்டில் நான்காவது முறையாக உலக சாம்பியன் பட்டம் பெற்றிருக்கும் விஸ்வநாதன் ஆனந்த், இந்தியர். தமிழ்நாட்டில் மயிலாடுதுறையில் பிறந்து, வளர்ந்து, சென்னை லயோலா கல்லூரியில் இளநிலை பட்டம் பெற்று, தமிழகத்தில் விளையாடத் தொடங்கி, அகில இந்திய அளவில் கிராண்ட் மாஸ்டராக உயர்ந்து, இப்போது உலக அளவில் நான்கு முறை சாம்பியன் பட்டத்தையும் தக்க வைத்துக் கொண்டுள்ளார். இருப்பினும் பெரும் மகிழ்ச்சிக்குரல்கள் கேட்கவில்லை. அவரது வெற்றி வெறும் செய்தியாக வெளியானதே தவிர, பெருந்திரள் உணர்வின் கொண்டாட்டமாக மாறவில்லை.

இதில் குறிப்பிடத்தக்கது என்னவென்றால்,அயர்லாந்து எரிமலையிலிருந்து வெளிப்பட்ட தூசிப் படலத்தால் விமானங்கள் ரத்து செய்யப்பட்ட நிலையில், ஸ்பெயினிலிருந்து பல்கேரியாவுக்கு சுமார் 40 மணி நேரம் சாலை வழியாகப் பயணம் செய்து, போட்டி நடைபெறும் சோஃபியா நகரைச் சேர்ந்த விஸ்வநாதன் ஆனந்த், தனது முதல் ஆட்டத்தை எதிர்ஆட்டக்காரர் டெபலோவிடம் இழந்தார். இந்தச் சோர்வுத் தோல்வி அவரை வீழ்த்திவிடும் என்று நினைக்கப்பட்ட நேரத்தில், இந்தப் பயணத்தை அவர் தவிர்த்துவிட்டு போட்டியை வேறு தேதிக்கு மாற்றியிருக்க வேண்டும் என்று பலர் கருத்து தெரிவித்த வேளையில், 11 வது ஆட்டத்தின் முடிவு வரை இருவரும் சமமான புள்ளிகள் எடுத்திருந்த நிலையில், 12 வது ஆட்டத்தில் வெற்றி பெற்று தனது உலக சாம்பியன் பட்டத்தை நிலை நிறுத்திக் கொண்டதைப் போன்ற பரபரப்பு, எந்தவொரு விளையாட்டுக்கும் குறைவில்லாதது.

இருப்பினும்கூட, ஆனந்த் அடைந்த வெற்றி செய்தியானதே தவிர, மக்களின் கொண்டாட்டமாக மாறவில்லை. இதற்குக் காரணம், மீடியாக்கள் இந்த விளையாட்டுக்கு ஒரு செய்திக்கான முக்கியத்துவம் மட்டுமே அளிக்கின்றன என்பதும், கிரிக்கெட் ஆட்டத்துக்கு அளிக்கும் முக்கியத்துவத்தை தொலைக்காட்சி நிறுவனங்களோ அல்லது விளம்பர நிறுவனங்களோ செஸ் போட்டிக்கு அளிப்பதே இல்லை என்பதுதான். இதனால், இந்த விளையாட்டில் இளைய தலைமுறை ஆர்வம் இழந்தது.

செஸ் விளையாட்டுக்கு அதிக செலவு இல்லை. பள்ளிகளில் செஸ் விளையாட்டுக்கு அதிக முக்கியத்துவம் தரப்படுவதில்லை. கற்றுக் கொண்டால், பல புதிர்களுக்குத் தீர்வு காணும் நகர்வுகளை தானே ஒருவர் தனித்து விளையாடவும் முடியும். பெரிய மைதானமும் தேவை இல்லை. ஆனாலும் பள்ளிகள் இதுபற்றி அக்கறை கொள்வதில்லை.

சிந்திப்போம்...

எங்கே எனது பிரதிநிதி ...

எனக்கும் நல்லது நடக்கும்,என்னுடைய தேவைகளும் கோரிக்கைகளும் இந்த நாடாளும் பிரதமற்கு நம்மால் தெரிந்தெடுக்கப்பட்ட பிரதிநிதியால் (MLA/MP) அது நிறைவேற்றப்படும் என்ற நம்பிக்கையில் ஓட்டு போட்ட ஏமாளி பாமரன்களில் நானும் ஒருவன்.

கடந்த வாரம் வலையில் படித்த நாடாளுமன்ற பட்ஜெட் கூட்டத்தொடர் பற்றிய செய்தி மீண்டும் நம்முடைய எமாளிதனத்தை நினைவுபடுத்தியது.

அந்த காலத்தில்( தோரயமாக ஒரு 45 வருடங்கள்), நாடாளுமன்ற விவாதம் நடக்கும்போது நாள்தவறாமல் வந்தமர்ந்து விவாதங்களில் கலந்து கொள்வதைத் தனது கடமையாகக் கொண்டிருந்தார் முதல் பிரதமர் பண்டித ஜவாஹர்லால் நேரு. அன்றைய எதிர்க்கட்சி வரிசையில் ராம் மனோகர் லோகியா, ஆச்சாரிய கிருபளானி, என்.ஜி. கோரே, மது லிமயே, மது தண்டவதே, என்.ஜி. ரங்கா, மினு மசானி, எஸ்.ஏ. டாங்கே, பி. ராமமூர்த்தி, ஏ.கே. கோபாலன், பூபேஷ் குப்தா, ஜோதிர்மாய் பாசு, இந்திரஜித் குப்தா, அறிஞர் அண்ணா உள்ளிட்ட தலைசிறந்த நாடாளுமன்றவாதிகள் அமர்ந்திருந்தனர்.

எந்தவொரு பிரச்னையிலும் காரசாரமான விவாதங்கள், வாதப் பிரதிவாதங்கள், அரசின் செயல்முறைகளைத் துளைத்தெடுக்கும் கேள்விக்கணைகள். குறிப்பாக, எதிர்க்கட்சித் தலைவர்கள் உரையாற்றும்போது தவறாமல் வந்தமர்ந்து விடுவாராம் பண்டித நேரு. எதிர்க்கட்சிகளின் கோரிக்கைகளில் நியாயம் இருந்தால் அரசுத் தரப்பில் விளக்கங்கள் போதவில்லை என்று கருதினால், எதிர்க்கட்சிகளின் கோரிக்கைகளுக்குப் பிரதமர் நேரு தலை வணங்கிய சந்தர்ப்பங்கள் ஏராளம். நல்லாட்சியை ஆளும் தரப்பும் எதிர்க்கட்சி தரப்பும் இணைந்து உறுதிப்படுத்துவது என்பதுதான் மக்களாட்சித் தத்துவத்தின் அடித்தளம் என்று பிரதமர் நேருவே பல தடவை தனது நாடாளுமன்ற உரைகளில் குறிப்பிட்டிருப்பதைக் காணலாம்.

ஆனால் நடந்து முடிந்த லோக்சபா மற்றும் ராஜ்யசபா MP களின் வருகை பதிவேட்டை பார்த்தால் இவர்கள் நமக்காக நம் தொகுதிக்காக எவ்வளவு நேரம் ஒதிக்கிஇருகிறார்கள் என்பது தெரியும். இதில் நமக்காக கலைசேவையில் ஈடுபட்ட கலாச்சார காவலர்களாகிய முன்னால் நடிகைகளின் வருகை குறிப்பிடத்தக்கது .

செய்தியை அறிய இங்கே சொடுக்கி படிக்கவும்.

இது ஒரு புறம் இருக்க நமது மத்திய ரசாயணத்துறை அமைச்சர் திரு.மு.க.அழகிரி அங்கே என்ன செய்துகொண்டு இருக்கிறார் என்று நமக்குத்தான் தெரியவில்லை என்று பார்த்தால் அங்கிருக்கும் அமைச்சரவை சஹாக்களுக்கும் தெரியவில்லை.

செய்தியை அறிய இங்கே சொடுக்கி படிக்கவும். சரி அவர் எங்கே என்று கேட்டால் இங்கே
இங்கே என்கிறார்கள்.

நமது எதிர்க்கட்சிகள் பொறுப்பில்லாமல் இருப்பதுகூட மன்னிக்கப்படலாம். அரசின் தவறுகளை விமர்சிப்பதும், எதிர்ப்புக் குரல் எழுப்புவதும் எதிர்க்கட்சிகளின் உரிமை என்றால், நியாயமான விவாதங்கள் மூலம் எதிர்க்கட்சிகளின் கோரிக்கைகளை எதிர்கொள்வது ஆளும் கட்சியின் கடமை. எதிர்க்கட்சிகளைச் சமாதானப்படுத்தி அரவணைத்துச் செல்வதும், முறையான விவாதங்களுக்கு வழிகோலுவதும்தானே மத்திய அரசில் அங்கம் வகிக்கும் நாடாளுமன்ற விவகார அமைச்சரின் பொறுப்பு.

எதிர்க்கட்சிகள் செய்யும் குழப்பங்களைச் சாதகமாக்கி விவாதமில்லாமல் தனது மசோதாக்களை அரசு நிறைவேற்றிக் கொள்வது என்பது தவறான முன்னுதாரணம் வகுப்பதுடன், நாடாளுமன்ற நடைமுறையின் நியாயத்தையே கேலிப்பொருளாக்கும் செயல். தேவையில்லாமல் நாடாளுமன்றக் கூட்டங்களை நடத்தி மக்களின் வரிப்பணம் வீணாக்கப்படுகிறது.

இதையெல்லாம் பார்க்கும் போது சேது திரைப்படத்தில் இளையராஜா அவர்கள் பாடிய இந்த பாடல்தான் நினைவுக்கு வருகிறது.

சுதந்திரம் பெறுவதற்கும் தன்னாட்சி செய்யவும் இந்தியர்கள் தகுதியில்லாதவர்கள்.
-முன்னாள் பிரதமர் வின்ஸ்டன்சர்ச்சில்

நன்றி : thatstamil

Chetan Bhagat at Symbiosis

Interesting…

Some, rather most organizations reject his CV today because he has changed jobs frequently (10 in 14 years). My friend, the 'job hopper' (referred here as Mr. JH), does not mind it.... well he does not need to mind it at all. Having worked full-time with 10 employer companies in just 14 years gives Mr. JH the relaxing edge that most of the 'company loyal' employees are struggling for today. Today, Mr. JH too is laid off like some other 14-15 year experienced guys - the difference being the latter have just worked in 2-3 organizations in the same number of years.

Here are the excerpts of an interview with Mr. JH:

Q: Why have you changed 10 jobs in 14 years?
A: To get financially sound and stable before getting laid off the second time.

Q: So you knew you would be laid off in the year 2009?
A: Well I was laid off first in the year 2002 due to the first global economic slowdown. I had not got a full-time job before January 2003 when the economy started looking up; so I had struggled for almost a year without job and with compromises.

Q: Which number of job was that?
A: That was my third job.

Q: So from Jan 2003 to Jan 2009, in 6 years, you have changed 8 jobs to make the count as 10 jobs in 14 years?
A: I had no other option. In my first 8 years of professional life, I had worked only for 2 organizations thinking that jobs are deserved after lot of hard work and one should stay with an employer company to justify the saying 'employer loyalty'. But I was an idiot.

Q: Why do you say so?
A: My salary in the first 8 years went up only marginally. I could not save enough and also, I had thought that I had a 'permanent' job, so I need not worry about 'what will I do if I lose my job'. I could never imagine losing a job because of economic slowdown and not because of my performance. That was January 2002.

Q: Can you brief on what happened between January 2003 and 2009.
A: Well, I had learnt my lessons of being 'company loyal' and not 'money earning and saving loyal'. But then you can save enough only when you earn enough. So I shifted my loyalty towards money making and saving - I changed 8 jobs in 6 years assuring all my interviewers about my stability.

Q: So you lied to your interviewers; you had already planned to change the job for which you were being interviewed on a particular day?
A: Yes, you can change jobs only when the market is up and companies are hiring. You tell me - can I get a job now because of the slowdown? No. So one should change jobs for higher salaries only when the market is up because that is the only time when companies hire and can afford the expected salaries.

Q: What have you gained by doing such things?
A: That's the question I was waiting for. In Jan 2003, I had a fixed salary (without variables) of say Rs. X p.a. In January 2009, my salary was 8X. So assuming my salary was Rs.3 lakh p.a. in Jan 2003, my last drawn salary in Jan 2009 was Rs.24 lakh p.a. (without variable). I never bothered about variable as I had no intention to stay for 1 year and go through the appraisal process to wait for the company to give me a hike.

Q: So you decided on your own hike?
A: Yes, in 2003, I could see the slowdown coming again in future like it had happened in 2001-02. Though I was not sure by when the next slowdown would come, I was pretty sure I wanted a 'debt-free' life before being laid off again. So I planned my hike targets on a yearly basis without waiting for the year to complete.

Q: So are you debt-free now?
A: Yes, I earned so much by virtue of job changes for money and spent so little that today I have a loan free 2 BR flat (1200 sq. feet) plus a loan free big car without bothering about any EMIs. I am laid off too but I do not complain at all. If I have laid off companies for money, it is OK if a company lays me off because of lack of money.

Q: Who is complaining?
A: All those guys who are not getting a job to pay their EMIs off are complaining. They had made fun of me saying I am a job hopper and do not have any company loyalty. Now I ask them what they gained by their company loyalty; they too are laid off like me and pass comments to me - why will you bother about us, you are already debt-free. They were still in the bracket of 12-14 lakhs p.a. when they were laid off.

Q: What is your advice to professionals?
A: Like Narayan Murthy had said - love your job and not your company because you never know when your company will stop loving you. In the same lines, love yourself and your family needs more than the company's needs. Companies can keep coming and going; family will always remain the same. Make money for yourself first and simultaneously make money for the company, not the other way around.

Q: What is your biggest pain point with companies?
A: When a company does well, its CEO etc will address the entire company saying, 'well done guys, it is YOUR company, keep up the hard work, I am with you." But when the slowdown happens and the company does not do so well, the same CEO etc will say, "It is MY company and to save the company, I have to take tough decisions including asking people to go." So think about your financial stability first; when you get laid off, your kids will complain to you and not your boss.

Last year Incident ...

I was booked a ticket from Cumbum to Bangalore. They mention that the Bus departure time was 5:15pm, board at 4:45pm.

Usually I board at 4:50pm, but I was bit late on the day. At 5:05pm I was reached the boarding point and went to the office to verify the ticket. The Office incharge told me that today the bus came early so left already. I was shouted the guy without updating the passenger how did you move the bus before 5:15pm, if you do like this customers will refuse your travels.

He was very cool and told me that we were not depending on customers and we are getting good profit on Parcel service. For a single trip without passengers we are earning good profit in Parcel service.

Knowing People Needs

Incident on 2nd April 2010

Since 2005, I have been a relationship with KPN travels. I used to travel from Bangalore to Madurai, Chennai and Coimbatore, frequently travel to Cumbum. Approximately 70 times I travelled in KPN buses

For the last 5 years. Not even a single time the buses did not on board the pickup point.

I booked a ticket from Bangalore to Cumbum by KPN travels. On my ticket they mentioned the bus Departure time at 6:30pm and the boarding time is 6:00pm.I was hurried to reach a Bommanahalli KPN office at 6:20pm and showed my ticket to the help desk.He told me that the bus will come at between 7:00pm and 7:30pm. I asked the person if the bus will come at 7:30pm better you can mention the Departure time is 7:30pm and board at 7:00pm. He was not listen my words and busy with the computer (Knowing People Needs)

Finally the bus came at 7:40pm and started from Bangalore at 7:55pm. I was waiting one and half hours.

The Bus reached Salem KPN office at midnight 12. This bus seat arrangement is 2+1.

One lady was sitting in single seat on the first row. One gentleman came and claims that the first seat is booked for him. Actually that’s correct, the first seat is for him only. But the lady politely requested him to back and sit her seat because there was a male sitting next to her. But He was not accepted and complained to the driver.

The driver was shouting her like anything. “Go and sit your allocated seat or get down from the bus”

The lady was asking the driver that if you could tell me this at Bangalore I could have got down, you were accepted at Bangalore office to occupy the first seat, at midnight asking me to get down from the bus. The driver was very angry and raising his finger asking her to get down or and sit with the guy in a rash words (Knowing People Needs).

I was sitting in a single seat, then I asked that lady to use my seat, I was occupied her seat which is next to the guy. During this argument no one came from Salem KPN office.

If I was late the driver might beat the lady and push her out

Is this the way to treat their customers? Better they can change the travel name……

Knowing People Needs